روغن خام عمدتا شامل مخلوطی از تری آسیل گلیسرولها میباشد که به همراه آنها مقداری ترکیبات جزئی که در فصل اول در مورد آنها صحبت شد، رنگدانه های نامطلوب، محصولات حاصل از اکسایش و فات حضور دارند. هدف فرآیندهای تصفیه روغن ، جداسازی ناخالصی های نامطلوب است به گونه ای که میزان ترکیبات کمیاب و مطلوب تا حد ممکن حفظ شود و در مواقعی که این ترکیبات کمیاب از روغن جدا شوند، اغلب به دام اندازی آنها در یک مسیر جانبی و بازیابی آنها برای مصارف دیگر امکان پذیر است.
اگر تسهیلات لازم برای تصفیه روغن در دسترس نباشد، این مواد شیمیایی کمیاب ممکن است دوباره به کنجاله باز گردانده شوند، با خوراک دام آمیخته شوند و یا به عنوان کود مورد استفاده قرار بگیرند.
در اروپا اصطلاح تصفیه روغن » برای کل مجموعه فرایندهایی که در ذیل تشریح می شوند به کار می رود، اما در ایالات متحده آمریکا این اصطلاح فقط معادل با حذف اسیدهای چرب آزاد (خنثی سازی) است.
صمغ گیری
عبارت است از عمل آوری با آب یا اسید رقیق ( اسید فسفریک یا اسید سیتریک ) و در این مرحله صمغی تولید میشود که حاوی فسفولیپیدها (و فات کمیاب است و می تواند در یک دستگاه سانتریفوژ مورد جداسازی قرار بگیرد.
فسفولیپیدها به صورت لسیتین خام بازیابی میشوند.
صمغ گیری معمولا بیشتر به فرایند استخراج روغن متصل است تا به مراحل بعدی تصفیه روغن , فسفولیپیدهایی که با این روش های صمغ گیری به آسانی حذف نشوند، غیرقابل هیدراته» نامیده میشوند و عمدتا شامل فسفاتید یک اسید و لیزوفسفاتید یک اسید میباشند که به صورت نمک های کلسیم یا منیزیم حضور دارند.
روشهای دیگر صمغ گیری شامل استفاده از اتیلن دی آمین تترا استیک اسید به منظور حذف فات کمیاب و یا استفاده از آنزیم های مناسب برای این منظور می باشد.
در روش آنزیمی، لیپازهای مناسب باعث تشدید شکستن فسفولیپیدها به اشکالی می شوند که آسان تر از روغن جداسازی و حذف می شوند.
• معمولا برای انجام عمل خنثی سازی به منظور حذف اسیدهای آزاد باید از محلولهای قلیایی استفاده شود.
مقداری از روغن نیز همراه با صابون در جریان آبی که باید به یک روش مناسب زیست محیطی دفع شود، هدر می رود.
مقداری از اسیدهای چرب آزاد نیز در طی فرایند بی بوسازی به وسیله تقطیر بخار (تصفیه فیزیکی) حذف میشوند.
روش تصفیه فیزیکی به دلیل مشکلات زیست محیطی کمتر استفاده می شود
درباره این سایت